LOGOWANIE
X
Wybierając statyw trzeba pamiętać, że małe statywy stołowe, które cieszą się dużą popularnością wśród amatorów i początkujących, sprawdzają się tylko przy lżejszych aparatach kompaktowych. Mowa tutaj między innymi o statywach typu gorillapod, które mają ograniczony udźwig i nie utrzymają większego aparatu z długim obiektywem oraz z lampą błyskową. Zaletą tego typu statywów jest natomiast możliwość zamocowania aparatu w niestandardowych i trudnych miejscach, jak na przykład ogrodzenie, słup, oparcie krzesła czy gałąź, o ile korzystamy z aparatów małych i lekkich.
Statywy amatorskie różnią się od profesjonalnych głowicą. Tutaj jest ona przymocowana do kolumny centralnej na stałe. Statywy te najczęściej również posiadają głowicę z szybkozłączką, która znacznie ułatwia odpinanie aparatu od statywu. Do zalet statywów amatorskich z pewnością należą ich niewielkie rozmiary oraz waga, które przekładają się na łatwość i wygodę transportu, co docenimy podczas wycieczek oraz okazji rodzinnych. Warto pamiętać, że maksymalny udźwig takich statywów wynosi od 1 do 2 kg. Minusem może być natomiast mniejsza stabilność niż w przypadku sprzętu profesjonalnego oraz ograniczone możliwości związane z wysokością mocowania aparatu.
Profesjonalne statywy różnią się od amatorskich przede wszystkim jakością wykonania. Wyprodukowane są z solidniejszych materiałów, a ich mechanizmy zatrzaskowe nóg działają bardziej precyzyjnie. Na uwagę zasługują także głowice, które można bardzo łatwo wymienić, kiedy zajdzie taka potrzeba. Ze względu na solidniejszą budowę, statywy te doskonale radzą sobie także z cięższymi aparatami, ważącym od 2 do nawet 10 kg. Tego typu statywy doskonale sprawdzą się jako statywy do lustrzanki.
Wśród głowic do statywów profesjonalnych wyróżniamy dwa rodzaje: głowice foto i video. Typy głowic video niewiele różnią się od siebie pod względem konstrukcyjnym. Różnice odczuwalne są przede wszystkim w płynności zmiany położenia oraz w możliwościach regulacji docisku i oporu. Głowice fotograficzne pod względem przeznaczenia dzielą się na trzy grupy:
Głowice 3D wykorzystywane są najczęściej w fotografii studyjnej. Umożliwiają zmiany położenia aparatu jedynie w danej płaszczyźnie bez zmiany jakichkolwiek innych ustawień. Na przykład, gdy już ustawimy kadr i chcemy go lekko poprawić poprzez podniesienie lub opuszczenie go w pionie lub wyrównać poziom, korzystamy właśnie z regulacji wybranej płaszczyzny.
Głowice kulowe umożliwiają regulację we wszystkich płaszczyznach. To sprawia, że nadają się między innymi do fotografowania dynamicznej przyrody czy wydarzeń sportowych, gdzie konieczne są szybkie zmiany całego kadru, co wiąże się z koniecznością położenia aparatu we wszystkich płaszczyznach. Jednym pokrętłem odblokowuje się głowicę, by ustawić wybraną pozycję, a następnie szybko blokuje ponownie.
Głowice panoramiczne są rozwiązaniem skierowanym do specjalistycznej grupy odbiorców, którzy podczas składania w całość zdjęć wykonanych seryjnie na normalnych głowicach, spotkali się z problemem ich niedopasowania i ?rozjeżdżania się?. Dzieje się tak dlatego, że oś obrotu w przypadku normalnych głowic przechodzi zwykle przez środek aparatu. Natomiast uniknięcie efektu ?rozjeżdżania? gwarantuje oś obrotu przechodzącej przez punkt nodalny obiektywu. W takim przypadku nie następuje przesuwanie się planów względem siebie. Punkt ten należy wyznaczyć doświadczalnie dla każdego obiektywu.
Jednym z rodzajów statywów jest monopod czyli statyw na jednej nodze. Stabilizuje on aparat tylko w pionowej płaszczyźnie, przez co ułatwia także ręczne stabilizowanie aparatu w pozostałych płaszczyznach. Ułatwia on fotografowanie obiektywami długoogniskowymi oraz z dłuższymi od standardowych czasami naświetlania, które zapewniają nieporuszone zdjęcia. Jest również pomocny w przypadku cięższych aparatów. Minusem monopodu jest stała konieczność podtrzymywania aparatu podczas robienia zdjęć.